Pewien komornik zajął meble i sprzęt biurowy w firmie. Powiedział do dłużnika: “Dłużniku, jeśli będzie mi płacił 4-6 tys. zł miesięcznie, to nie będę Cię licytował”. Dłużnik przez kilka miesięcy pokornie płacił 4-6 tys zł miesięcznie. Któregoś dnia komornik dzwoni do dłużnika i mówi: “Dłużniku, do tej pory płaciłeś regularnie, ale jednak było to za mało. Jeśli dziś nie zapłacisz mi 10 tys. zł, to przystępuję do licytacji”. Dłużnik nie zapłacił, a komornik zlicytował jego meble i sprzęt biurowy, który dłużnik wykorzystuje do prowadzenia działalności. Dłużnik wskutek tego musiał zamknąć działalność.

Na czym polega bezczelność komornika? Komornik korzysta z uprawnień ustawowych do używania środków egzekucyjnych i przymusowych, takich jak np. zajęcie ruchomości, które znajdują się w miejscu zamieszkania lub prowadzenia działalności przez dłużnika. Komornik zajmuje te ruchomości świadomie i celowo po to, by zmusić dłużnika do natychmiastowej zapłaty. Komornika nie interesuje, że dłużnik nie ma pieniędzy. Komornik widzi tylko to, że on jako “egzekutor” ma wykonać wyrok. Komornik zbyt często nadużywa uprawnień nadanych mu przez ustawodawcę.

Szanując interes wierzyciela do odzyskania należności, nie można nie zauważać okoliczności i możliwości spłaty długu przez dłużnika. Jeśli dłużnik naprawdę nie ma pieniędzy, to nikt tego nie zmieni, nawet komornik. Zakładamy tu sytuację, że dłużnik chce spłacić swój dług, tylko nie jest w stanie płacić po kilka tysięcy miesięcznie. Komornik powinien być wyposażony w coś, co ja nazywam, “umiejętność myślenia i podejmowania decyzji”. Chodzi tu o takie uprawnienia komornika, które pozwalałyby w jakiś sposób pomagać dłużnikowi w spłacie długu, a nie przychodzić do niego bez zapowiedzi i brać wszystko, “co ma wartość majątkową” – jak to lubią mówić komornicy.

To dlatego w świadomości społecznej panuje przekonanie, że komornik zabiera wszystko. Najbardziej chciałbym zwrócić uwagę na ten moment, gdy przychodzi komornik do dłużnika i mówi, że “jeśli dłużnik nie zapłaci, to komornik zlicytuje jego meble, samochód, mieszkanie”. Komornik zajmie wszystkie wartościowe przedmioty, a w odbiorze społecznym jest to traktowane jako odebranie tych rzeczy. Któż nie zgodziłby się ze stwierdzeniem, że takie zachowanie komornika bardziej przypomina działalność “kasynowego lichwiarza” niż funkcjonariusza publicznego, który ma za zadanie odzyskać dług. Odzyskać dług w poszanowaniu interesu dłużnika.

Pewien filozof powiedział: “Komornik to nie zawód. To charakter”. Coś w tym jest.